به گزارش جهان به نقل از ایسنا، گاردین در گزارش خود مینویسد: وقتی آثار کلاسیک نادیده گرفته میشوند و به ندرت شاهد خلق لحظات تاریخساز هستیم، میتوان نتیجه گرفت که تاریخ همیشه با جوایز اسکار مهربان نبوده است. وقتی چهرههای مطرحی چون «چارلی چاپلین»، «اورسن ولز»، «هاوارد هاوکس»، «استنلی کوبریک»، «جین کمپیون»، «دیوید لینچ»، «اسپایک لی» و مهمتر از همه «آلفرد هیچکاک» در میان برندگان اسکار کارگردانی نیستند، چطور میتوان حتی به عنوان یک طرفدار سینما جوایز اسکار را جدی گرفت؛ جوایزی که برندگان آن توسط آرای گروهی از افراد تعیین میشوند که در طول تاریخ ۸۵ سالهاش، نشان دادهاند بهترین داوران سینمایی نبودهاند.به نوشته گاردین، نادیده گرفتن «مارتین اسکورسیزی» برای سالهای متمادی و سرانجام اعطای اسکار بهترین فیلم به «مردگان» در هفتادونهمین دوره جوایز اسکار از دیگر نقاط ضعف آکادمی بوده است؛ نه به این دلیل که فیلم «مردگان» فیلمی ارزشمند و قابل توجه نیست، بلکه به این سبب که اسکورسیزی پیش از این آثار درخشانتری چون «خیابانهای پایین شهر»، «راننده تاکسی»، «گاو خشمگین» و «رفقای خوب» را ساخته بود که در جشنوارهها و جوایز سینمایی افتخارات زیادی کسب کردند، اما به چشم آکادمی اسکار نیامدند!زمانی که اسکورسیزی نهایتا برای دریافت اسکار کارگردانی به روی صحنه رفت، در اولین اظهار نظر گفت: ممکن است نام برنده را دوباره چک کنید؟!این روزنامه انگلیسی در ادامه گزارش خود مینویسد: بهترین راه در برخورد با اسکار، قبول کردن آن براساس هدف اصلی آن است: یعنی برای این که هالیوود احساس بهتری نسبت به خودش داشته باشد. علیرغم این ادعا که آکادمی یک نهاد جهانی و نماینده بهترین شکل هنر سینما در سطح بینالمللی است، اما اعضای آکادمی از ابتدا تاکنون فراموش کردهاند که مرزهای سینما در آمریکا آغاز و پایان نمییابد. گرچه فیلمهای برنده اسکار «پدرخوانده ۲»، «آخرین امپراطور» و «میلیونر زاغهنشین» دارای زیرنویس انگلیسی بودند، اما تاکنون هیچ فیلمی که کاملا به یک زبان خارجی ساخته شده باشد موفق به کسب جایزه اسکار نشده است؛ امری که به خوبی بیانگر دید محدود آکادمی اسکار است.