به گزارش جهان، سینماپرس نوشت: گفتگویی که اخیرآ یکی از نشریات با "هاوارد گوردون" تهیه کننده آمریکایی سریالهای ضد ایرانی"۲۴" و "هوملند" یا "میهن" انجام داد و آن را منتشر کرد، بعد از انعکاس وسیع تر درفضای مجازی از جمله شبکه خبری سینماپرس، واکنشهای متفاوتی را از سوی برخی رسانه های منتسب به جریان اطلاح طلب در برداشت که در خور تآمل است.اگرچه شاید برخی اظهار نظرات تردیدآمیز همراه با برخی اتهامزنیهای مرسوم! توسط چند تن از همکاران مطبوعاتی خبرنگار مصاحبه کننده در شبکههای اجتماعی، سرآغاز جنجالهای اخیر بحساب آید، اما بعد از پخش خبر این مصاحبه از شبکه های ماهواره ای ایرانی و وسعت انعکاس آن در اغلب خبرگزاری ها و نشریات مکتوب داخلی، نوع مقابله با انتشار اینگونه اخبار و مصاحبه های تآمل برانگیز، ابعاد جدی تری بخود گرفت.در نگاه اول، محور مخالفتها و عنادورزی با این مصاحبه، پیرامون یکی دو مورد نه چندان مهم و تکراری مانند چگونگی دریافت جایزه اسکار توسط "اصغر فرهادی" و انجام لابی هایی است که در فضایی غبارآلود به سخره گرفته شد، اما طرح سایر مواردی که "هاوارد گوردون" به صراحت پیرامون مسایل مهم و استرتژیک همچون نظارت دقیق آمریکایی ها بر فعالیتهای فرهنگی ایران در ۳۵ سال گذشته، نقش سیاست های مخرب کاخ سفید در تولیدات سینمایی و تلویزیونی غربی هاعلیه ایران و اسلام، ایجاد انحراف در مسیرفیلمسازی کشورهایی چون ایران از طریق بزرگنمایی جشنواره های خارجی و در یک کلام وادادگی برخی سینماگران و مدیران سینمایی دوره های گذشته در گرایش به تفکرات شبه روشنفکری و آسیب های حاصله از آن پرداخته است، کاملا هراس را در حاشیه سازان داخلی هویدا نموده است.براستی چرا مصاحبه یک تهیه کننده درجه دو آمریکایی و به تعبیر نگارنده، افشاگری یک دست نشانده، تا این حد افرد، رسانه ها و جریانات پیرو مکاتب غربی و در رآس آنها نظام لیبرال سرمایه داری که سالهاست حداقل در داخل کشور با پوشش روشنفکری بر سینمای ایران سیطره یافته اند را به وحشت انداخته است؟! چرا برخی فعالان رسانه ای همسو با این جریان که همواره در صدد ترویج انواع سیاه نمایی ها از سرزمین خویش در شبکه ها و محافل گوناگون بوده و نقطه نهایی آمال خود را در آنسوی دنیا می بینند، با انتشار چنین گفتگویی احساس خطر کرده اند؟ آیا نمیتوان ریشه همه این اضطراب ها را ناشی از به خطر افتادن منافع اقتصادی و یا شاید متزلزل شدن جایگاه اجتماعی و تحلیل ها و اندیشه های عوامفریبانه آنان در طول سالهای بسیار در عرصه فرهنگ و هنر و سینما دانست؟ مگر نه اینکه در برابر فضاسازی های اخیر به روشهای مختلف و به احتمال بسیار قوی دروغین و ساختگی، خبرنگار مورد نظر نیز استدلال خود را مبنی بر صحت این مصاحبه آورده و مگر نه اینکه بارها و بارها ثابت شده بسیاری از افشاگری های جدی غربی ها با فشارهای نامحسوس دولت آمریکا پس گرفته میشود، پس چرا دوستان هموطن که فرصت را برای موج دیگری از تخریب علیه دلسوزان فرهنگی این کشور مهیا دیده اند، ذره ای احتمال نمی دهند که شاید مانند مثال "بان کی مون" دبیر کل سازمان ملل متحد در قبال پس گرفتن دعوت خود از ایران برای شرکت در کنفرانس ژنو ۲ با فشار دولت واشنگتن، "گوردون" نیز تحت فشار است و برخی اظهارات مبهم در صفحه شخصی اجتماعی نامبرده و یا پاسخ کوتاه به ای میل روابط عمومی یک فیلم علاوه بر اینکه فاقد سندیت کافی و حقوقی می باشد، بر مبنای همین فشارها صورت گرفته است؟در رد جوسازی های منفی اخیر، همین بس که مصاحبه حرفه ای و البته سخت یک نشریه معتبر تحلیلی در ایران بجای تقویت، نادیده گرفته میشود و برخی دوستان مطبوعاتی میهنی، در پی دفاع از حقوق یک تهیه کننده آمریکایی و بقول خودش "یک یهودی دوآتشه" بر میآیند که علیه ایران فیلم و سریال می سازد، دیگر تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!توصیه نگارنده به مراجعین سایتهای خبری و علاقمندان به روشنگری و اطلاع رسانی دقیق و متفاوت از سینمای ایران، مطالعه مجدد مصاحبه مورد اشاره است، بی تردید فطرت پاک و وجدان آگاه مانع از نفوذ خواسته و تردید بدخواهان در دلتان خواهد شد.فریب فضاسازی های رسانه ای را نخورید و اجازه ندهید ذهن هوشمند شما بعنوان بخشی از افکار عمومی، بازیچه دست این جریانات شود.سخنان تهیهکننده آمریکایی «هوملند» و «۲۴»