| جهان نیوز - حسام خواجوی: ارسطو فیلسوف نام آشنای یونان در تعریف کمدی می گوید: کمدی تقلید و محاکاتی است از اطوار و اخلاق زشت، نه این که توصیف و تقلید بدترین صفات انسان باشد؛ بلکه فقط تقلید و توصیف اعمال و اطوار شرم آوری است که موجب ریشخند و استهزاء می شود. آن چه موجب ریشخند و استهزاء می‌شود امری است که در آن عیب و زشتی هست، اما آزار و گزندی از آن (عیب و زشتی) به کسی نمیرسد. در حقیقت با این تعریف کمدی سر آغازی است برای گذر از یک رذیله اخلاقی به سودای رسیدن به حسنه رفتاری در جامعه. بدین ترتیب کمدین با به خدمت گرفتن زبان و فراهم کردن موقعیت های گوناگون و مزحکه تلاش دارد در فراسوی سخن و یا رفتار به ظاهر سخیف خود ناگفته ای را به گوش جان مخاطب روان سازد. ناگفته هایی که باید در هزار توی سخنان گزاف در جست و جی آن بود. از این رو کمدین و طنزپرداز می بایست با فهم درستی از شرایط اجتماعی و صوری مردمان روزگار خود به مانند تلنگری باشد برای بیدار نگهداشتن مردمان از گرفتار آمدن در کابوس های طولانی مدت بد اخلاقیها و بد رفتاری ها. اما در قبیله ما شرایط به گونه ای دیگر رقم می خورد، طناز و کمدین خود مبدع بد اخلاقی و جعل واژگان می شوند. گویی طناز مرز و بوم ما رسالتی جز نابودی خوبی ها و روان سازی پلشتی ها برای خود متصور نیست. طنزپرداز سرزمین مادری من گمان می برد با توهین به رفتارها آداب و رسوم ابا و اجدادی خود می تواند راهی را برای نقد وضع موجود بگشاید. در میان انبوه طنزپردازان معاصر، مهران مدیری به لطف آنتن های رسانه ملی در دهه 70 و 80 توانست جایگاه ویژه ای را برای خود باز نماید. جایگاهی که چند صباحی است با کمک سرمایه بدست آمده توسط این شومن سال های نه چندان دور تلویزیون تثبیت شده است. مدیری را به جرات می توان به عنوان یکی از موفق‌ترین طنزپردازان، بازیگران و کارگردانان کمدی سال های اخیر کشور به شمار آورد. اما نقل این نکته نیز خالی از لطف نیست که بسیاری از این رذایل اخلاقی که امروز مدیری آن را دست مایه طنز های خود قرار داده است نتیجه منطقی همان رفتارهای سال های گذشته وی در سریال های گوناگون وی است. پاورچین، شب های برره و از همه مهمتر مرد هزار چهره تنها گوشه ای از فعالیت های مدیری است که بی تردید تاثیر عمیقی بر رفتار و کنش های اجتماعی ایرانیان گذاشته و می گذارد. اگر امروز مدیری به دروغ بسان یک رذیله اخلاقی می پردازد بی شک باید به هنر نمایی خود در مرد هزار چهره توجه نماید که چگونه آنجا مردی ساده لوح تنها با گفتن کلمه اشتباهی بودم تمامی دروغ های رفتاری خود را توجیه کرد و مخاطب را مجاب که در صورت بروز هر اشتباهی و گفتن هر دروغی تنها می توان با گفتن اشتباه کردم از گناهان خود تبری بجوید. بالاخره پس از مدت ها انتظار اثر جدید مهران مدیری به شبکه سینما خانگی وارد شد. "شوخی کردم ...!" نام آخرین اثر مهران مدیری است. مدیری که خود را صاحب سبک در طنز پردازی نوین ایران می داند در اولین سری از اثر جدید خود تلاش زیادی کرده است که سبکی متفاوت با آنچه که در پیش از وی شاهد بودیم را به نمایش در بیاورد در همین راستا وی تلاش کرده است در این اثر جدید با استفاده از تعداد کثیری از بازیگران و کمدین های سال های دور و نزدیک به گونه ای اثر خود را در ورای آثار گذشته خود قراردهد. لازم به ذکر است دروغ دست مایه طنز سری اول شوخی کردم را فراهم کرده است، دست مایه ای که متاسفانه یکبار دیگر محملی را برای تخریب هویت ملی به دست مدیری داده است. اما با وجود رد شدن از خطوط قرمز فرهنگی و حتی هم نوایی با گردانندگان شبکه ضد انقلاب من و تو در سری اول متاسفانه استفاده از کلیپ های موسیقی و بکار گرفتن بازیگران متعدد در پلان های گوناگون این اثر را با مشکل اساسی کسالت وارگی مخاطب روبرو کرده است. دروغی که مهران مدیری امروز تلاش دارد تا در مذمت آن سخن گوید خود ساخته دست وی است. هم او بود که مرد هزار چهره را دوست داشتنی و دروغ را زیبا جلوه گر ساخت. مدیری باید پاسخگوی برساخته های ذهنی خود باشد نه مدعی طنازی های جدید. وی پاورچین پاورچین به خانه های ما آمد و با هزار چهره خود ما را فریب داد و امروز با ما شوخی می کند. تخریب هویت ملی ایرانیان ، تمسخر جنس مونث، نمایش مدینه فاضله از اروپا و مدینه جاهله از ایران ، تبلیغ رسانه ضد انقلاب من و تو، توهین و تحقیر توده های مردم ایران ، توهین به مسوولین و مردم همه و همه تنها گوشه ای از دستاورد جدید مهران مدیری بشمار می رود. دستاوردی که گویی در سر آغاز راه خود قصد دارد با تخریب ارزش‌های انسانی در پس پشت ذهن مخاطب همه خوبی ها را دروغ و همه دستاوردها را توهم جلوه دهد. این در حالی است که انتظار می رفت با وجود هزینه های گزاف تبلیغاتی و با توجه به شکست پروژه های قبلی مانند ویلای من و ...لااقل این اثر پر پرسوناژ بتواند رویکرد جدیدی را در عرصه سینمای خانگی به نمایش در بیاورد. تلاشی که بی شک حتی در فرم خود نیز ابتر باقی مانده است. |
↧
توهین کردم یا شوخی؟
↧