| به گزارش خبرنگار جهان، روز گذشته خبری مبنی بر جمع آوری تعدادی از آثار چهارمین نمایشگاه سالانه هنر معاصر تحت عنوان «پرسیوک» توسط مدیران خانه هنرمندان منتشر شد. به گفته مدیرعامل خانه هنرمندان، برگزارکنندگان این نمایشگاه، برخلاف قرارداد عمل کرده و آثاری را به نمایش درآوردند که با شئونات اسلامی مغایرت داشت و برخی از آثار نیز شائبه‌های سیاسی را به وجود می‌آورد که این با روح فرهنگی خانه هنرمندان مغایرت داشت.یافته های خبرنگار جهان حاکی است که این نمایشگاه حاوی آثاری بوده است که در برخی از این آثار توهین به مقدسات، برخی دیگر آثار غیراخلاقی و جنسی و خلاف عفت عمومی و برخی دیگر نیز توهین به نظام و کشور مشاهده شده و برخی توضیحات نوشته شده زیر تابلوها هم رکیک و غیر اخلاقی بوده است.این نمایشگاه در حالی با اقدام شجاعانه خانه هنرمندان تعطیل شد که متاسفانه سالهاست آثاری در عرصه هنر تولید می شود که نه تنها با عرف جامعه مغایرت دارد که شرع نیز آن را نپذیرفته است.اکران آثار سینمایی با کلمات رکیک، محتوای غیر متعارف و غیر اخلاقی در برخی آثار سینمایی، به روی صحنه رفتن برخی آثار تئاتری که نمایش دهنده مسائل جنسی و... است و اجرای کنسرتهای موسیقی توسط افراد مسئله دار از جمله نمونه هایی است که در یکی دو دهه گذشته فرهنگ کشور را با خود به شدت درگیر کرده است. اما آنچه بیش از پیش در این میان نمود پیدا می کند رشد قارچ گونه این نوع آثار و از آن بدتر مماشات مسؤولان و مدیران است. البته نمی توان سهم اندکی از رسانه ها را در این میان که معمولا ژست حمایت از هنرمند می گیرند و چشم بر نمایش آثار غیر اخلاقی می بندند، نادیده گرفت.اقدام شجاعانه خانه هنرمندان ایران در زمینه جلوگیری از ترویج آثاری که توهین به مقدسات و نمایش دهنده مسائل جنسی و خارج از عرف است و این روزها با مخالفت شدید اهالی "فیسبوک" و برخی رسانه های معلوم الحال نیز مواجه شده است از اقدامات نادری است که در چند سال گذشته انجام شده است. نگاه از زاویه دیگر به این اقدام خانه هنرمندان، این نکته را در ذهن متبادر می سازد که اگر مماشات مسؤولان در برخورد با تولید چنین آثاری که مغایر با عرف و شرع است نبود آیا وضعیت فرهنگ کشور اینگونه اسفبار می شد و آیا فکر بیمارگونه برخی اینگونه پرورش می یافت؟بی شک وقتی هنرمندی به خود اجازه فکر کردن و تولید آثاری را می دهد که به کلام آوردن آن بسیار سخت است چه رسد به نمایش آن در انظار و برای خانواده ها، این موضوع نشأت گرفته از فضای فراهم شده توسط برخی مسؤولان است! اگر هر مدیری همانند اقدامی که خانه هنرمندان انجام داد، بدون در نظر گرفتن ملاحظات مدیریتی و نگرانی از خلع و عزل از مسؤولیت و... و تنها با در نظر گرفتن دین و اخلاق و صلاح نظام اقدام قاطعی در جلوگیری از تولید و نمایش آثار غیر متعارف می کرد آیا لازم بود اکنون این گونه هزینه دهیم؟! به راستی چند مدیر داریم که حاضر است بدون درنظر گرفتن به خطر افتادن میز مدیریتش تنها به اعتقاداتش فکر کند و فرهنگ را از سراشیبی سقوط نجات دهد؟به نظر می رسد لازم است همه مسؤولان، بخصوص مسؤولان فرهنگی شهامت لازم برای ترویج آثار انقلابی اسلامی را داشته و با هرگونه انحراف در فرهنگ اصیل ایرانی اسلامی مقابله کنند.این اقدام خانه هنرمندان می تواند الگویی برای سایر مدیران باشد تا از هر نمایشی که مروج مسائل غیر اخلاقی و ضد انقلابی است، جلوگیری کند نه اینکه فقط تذکر دهد! لازم است از اکران آثار سینمایی که به ترویج مسائل غیر اخلاقی و مبتذل می پردازد جلوگیری شود، نه اینکه هر مدیری برای تثبیت خود و در اولین اقدام در بدو ورودش، بدون در نظر گرفتن اعتقادات دینی و سیاسی مردم آثار مسأله دار را رفع توقیف کند و چشمان خود را ببندد که خدای ناکرده تذکرش باعث آزردگی خاطر برخی هنرمندنماها نشود! |  |
↧
اقدام قاطع خانه هنرمندان در تعطیلی نمایشگاه غیراخلاقی
↧