| به گزارش جهان، مهدی شبان در گروه اینترنتی "رهروان ولایت" نوشت:در قسمت‌هایی از خطبه فدکیه می خوانیم که حضرت زهرا سلام الله علیها، مردم حاضر در مسجد را مخاطب قرار داده و فرمودند: «فَلَمَّا اخْتارَ اللهُ لِنَبِيِّهِ [صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ] دارَ انْبِيائِهِ وَ مَأْوى اصْفِيائِهِ، ظَهَرَتْ فيكُمْ حَسِيكَةُ النِّفاقِ، وَ سَمَلَ جِلْبابُ الدِّينِ، وَ نَطَقَ كاظِمُ الْغاوِينَ، وَ نَبَغَ حامِلُ الْاقَلِّينَ، وَ هَدَرَ فَنِيقُ الْمُبْطِلينَ، فَخَطَر فِي عَرَصاتِكُمْ؛ اما هنگامى كه خداوند سراى پيامبران را براى پيامبرش برگزيد، و جايگاه برگزيدگانش را منزلگاه او ساخت، ناگهان كينه هاى درونى و آثار نفاق در ميان شما ظاهر گشت، و پرده دين كنار رفت، گمراهان به صدا درآمدند، و گمنامان فراموش شده سربلند كردند، نعره هاى باطل برخاست و در صحنه اجتماع شما به حركت درآمدند.» بانوى اسلام (عليها السلام) دراين بخش از سخنانش به بازماندگان احزاب جاهلى و منافقين اشاره مى كند كه در زمان حيات پيامبر (صلى الله عليه وآله) عرصه بر آنها تنگ شده بود و سر در لاك هاى خود فرو برده، و در لانه هاى خود خزيده بودند. اما ناگهان اين حشرات الارض با مرگ پيامبر خدا (صلى الله عليه وآله) از لانهها سر برآوردند، و خفاشانى كه در برابر مهر فروزنده وجود پيامبر (صلى الله عليه وآله) تاب خودنمايى نداشتند بازيگران ميدان شدند! حركت هاى مشكوك آغاز شد و خطوط انحرافى آشكار گشت و بازيگران سياسى وارد معركه شدند! اندوه عميق دختر پيامبر (صلى الله عليه وآله) از اينجا شروع مىشود كه چگونه جمعيّت كثيرى به دعوت شيطان لبيك گفتند، و به آواى شوم جغدها به حركت درآمدند، و آلت دست منافقان كور دل، و حزب شيطان شدند، و با اينكه هنوز آب كفن پيامبر (صلى الله عليه وآله) نخشكيده بود، و صداى اذان مؤذنش در گوش و بانگ تكبيرش در دلها طنين افكن بود، حركتهاى ارتجاعى آغاز گرديد. «وَ اطْلَعَ الشَّيْطانُ رَأْسَهُ مِنْ مَغْرَزِهِ هاتِفاً بِكُمْ، فَالْفاكُمْ لِدَعْوَتِهِ مُسْتَجِيبِينَ، وَ لِلْغِرَّةِ فِيهِ مُلاحِظِينَ، ثُمَّ اسْتَنْهَضَكُمْ فَوَجَدَكُمْ خِفافاً، وَ احْمَشَكُمْ فَالْفاكُمْ غِضاباً، فَوَسَمْتُمْ غَيْرَ ابِلِكُمْ، وَ اوْرَدْتُمْ غَيْرَ شِرْبِكُمْ، هذا وَ الْعَهْدُ قَرِيبٌ، وَ الْكَلْمُ رَحِيبٌ، وَ الْجُرْحُ لَمّا يَنْدَمِلْ، وَ الرَّسُولُ لَمّا يُقْبَرْ؛ شيطان سرش را از مخفيگاه خود بيرون كرد و شما را به سوى خود دعوت نمود، و شما را آماده پذيرش دعوتش يافت و منتظر فريبش! سپس شما را دعوت به قيام كرد و سبكبار براى حركت يافت! شعله هاى خشم و انتقام را در دل هاى شما برافروخت و آثار غضب در شما نمايان گشت. و همين امر سبب شد بر غير شتر خود علامت نهيد، و در غير آبشخور خود وارد شويد، و به سراغ چيزى رفتيد كه از آنِ شما نبود و در آن حقّى نداشتيد و سرانجام به غصب حكومت پرداختيد. در حالى كه هنوز چيزى از رحلت پيامبر نگذشته بود، زخم هاى مصيبت ما وسيع و جراحات قلبى ما التيام نيافته، و هنوز پيامبر (صلى الله عليه وآله) به خاك سپرده نشده بود.» غير از ساده لوحان و بيماردلان، گروه ديگرى به عنوان اينكه: مى ترسيم اگر سخنى بگوييم اختلاف و نفاقى روى دهد، مهر سكوت بر لب زدند، و تماشاگر صحنه شدند، و يا با آن هماهنگى كردند، تا اختلافى بروز نكند در حالى كه اين خود بزرگترين اختلاف و انحراف بود! «ابْتِداراً زَعَمْتُمْ خَوْفَ الْفِتْنَةِ (أَلَا فِى الْفِتْنَةِ سَقَطُوا وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمُحِيطَةٌ بِالْكَافِرِينَ)[1] فَهَيْهاتَ مِنْكُمْ! وَ كَيْفَ بِكُمْ؛ بهانه شما اين بود كه «مىترسيم فتنهاى برپا شود!»، و چه فتنهاى از اين بالاتر كه در آن افتاديد؟ و همانا دوزخ به كافران احاطه دارد. چه دور است اين كارها از شما! راستى چه مىكنيد؟ و به كجا مى رويد؟»[2] از لحن حضرت زهراسلام الله علیها در خطبه فدکیه حداقل می‌توان فهمید که طرف مقابلِ ایشان مرتکب اشتباه بزرگی شدند. این اشتباه آن‌قدر بزرگ است که حضرت فریاد می‌زنند: «أنى تؤفكون؛ کجا می‌روید؟! مردم! شما را به کجا می‌برند؟!» تا شاید این‌ها به خود بیایند. این نکات اهمیت مسائل سیاسی اجتماعی را می‌رساند. اقداماتی که به مسائل اجتماعی مربوط می‌شود باید خیلی جدی‌تر گرفته شود. جبران خطاهایی که به مسائل فردی مربوط می‌شود غالبا آسان است. اما اگر گناهی موجب فساد اجتماعی شود به چه وسیله‌ای می‌توان این خطا را جبران کرد؟ بر فرض کسانی که این جریان را به وجود آوردند روزی متنبه می‌شدند و می‌خواستند اشتباه خود را جبران کنند. قرائن زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد اکثریت قابل توجه مردم آن عصر در مسائل اجتماعی بصیرت نداشته و فکرشان عمیق نبوده است و زود فریب می‌خورده اند. شاید بسیاری از کسانی که مرتکب این معصیت بزرگ شدند درست نمی‌فهمیدند که چه کار می‌کنند. گمان می‌کردند این هم جنگی قبیله‌ای بین دو طایفه است. بیش‌تر به دنبال این بودند که ببینند در اثر این فعل و انفعالات چه نفعی به آنها می‌رسد. اجمالا شاید می‌دانستند مرتکب کار غلطی می‌شوند اما باور نمی‌کردند این کار چه عواقبی دارد و با این کار چه مسئولیت سنگینی را تا روز قیامت بر دوش خواهند گرفت. ولی در بین آنها بودند افراد تیزهوشی که شاید تیزهوشی و زرنگی‌شان در همان راه غلط خودشان، کمتر از بعضی از سیاست‌مداران عصر ما نبود. مطالعه برخی از اسناد نشان می‌دهد که آن ها در انجام توطئه و برنامه‌ریزی، ید طولایی داشته‌اند. این‌ها با این‌که عده قلیلی بودند اما طرحی را درمی‌انداختند که اکثریت مردم فریب می‌خوردند و به دنبال آنها راه می‌افتادند.[3] پی نوشت:[1] . توبه، آيه 49.[2] . آیت الله مکارم، زهرا برترین بانوی جهان؛ ص 181[3] . آیت الله مصباح یزدی؛ درس های اخلاق؛ شرح خطبه فدکیه؛ جلسه چهل و دوم |
↧
خطبه فدکیه و اهمیت مسائل سیاسی اجتماعی
↧