| گروه فرهنگی جهان نیوز: کتاب «کشتی پهلو گرفته» را کمتر کسی است که نشناسد. برداشتی ادبی مبتنی بر اسناد و روایات مسلم تاریخی از حال و روز دختر پیامبر در روزهای آخر عمر شریف خاتم الانبیاء(ص) و وقایع اندوه بار پس از آن در غصب ولایت و خلافت مولای متقیان حضرت علی(ع) و آغاز جسارت و تعدی به خاندان پاک رسول خدا(ص) که سید مهدی شجاعی آن را نگاشته است.آنچه می خوانید بخشی از متن این کتاب در روایت هجوم به خانه اهل بیت(ع) و آسیب رساندن به وجود مبارک دختر پیامبر(ص) و تلاش برای گرفتن بیعت اجباری از امام علی(ع) است.* * *غم به جراحت می ماند، یکباره می آید اما رفتنش، التیام یافتنش و خوب شدندش با خداست. و در این میانه، نمک روی زخم و استخوان لای زخم و زخم بر زخم، حکایتی دیگر است. حکایتی که نه می شود گفت و نه می توان نهفت.مرگ پیامبر برای تو تنها مرگ یک پدر نبود، حتی مرگ یک پیامبر نبود، مرگ پیام بود، مرگ شمع نبود، مرگ روشنی بود...ماه باید در آسمان باشد و از خورشید نور بگیرد، به خاطر کرم شب تابی که نباید خود را به زمین برساند. ابرهای فتنه از سقف سقیفه گذشتند و خانه پیامبر را احاطه کردند، همهمه در بیرون در شدت گرفت و در آنچنان کوفته شد که ستون های خانه پیامبر لرزید.- بیرون بیائید، بیرون بیائید وگرنه همه تان را آتش می زنیم، صدا. صدای عمر بود.تو با یک دنیا غم از جا بلند شدی و به پشت در رفتی، اما در را نگشودی.- تو را با ما چه کار؟ بگذار عزاداریمان را بکنیم.باز هم فریاد عمر بود:- علی، عباس و بنی هاشم، همه باید به مسجد بیایند و با خلیفه پیغمبر بیعت کنند.- کدام خلیفه؟ امام و جانشین مسلمین که اینجا بالای سر پیامبر است.- مسلمین با ابوبکر بیعت کرده اند، در را باز کن و گرنه آتش می زنم.یک نفر به عمر گفت :- این که پشت در ایستاده، دختر پیغمبر است، هیچ می فهمی چه می کنی؟ خانه رسول الله ...او دوباره نعره کشید:- این خانه را با هرکه در آن است، آتش می زنم.به زودی هیزم فراهم شد و آتش از سر و روی خانه بالا رفت.تو همچنان پشت در ایستاده بودی و تصور می کردی به کسی که گوش هایش را گرفته می توان گفت که هدایت چیست؟ خیر کجاست و رسالت چگونه است.در خانه تنی از اصحاب رسول الله هم بودند، اما هیچ کس به اندازه تو شایسته دفاع از حریم پیامبر نبود. تو حلقه میان نبوت و ولایت بودی، برترین واسطه و بهترین پیوند میان رسالت و وصایت. محال بود کسی نداند آن که پشت در ایستاده، پاره تن رسول الله است.هنوز زود بود برای فراموش شدن این حدیث پیامبر که:- فاطِمَهُ بِضعَهٌ مِنّی فَمَن آذاهـا فَـقَـد آذانی و من آذانی فقد آذالله.فاطمه پاره تن من است، هر که او را بیازارد، مرا آزرده است و هر که مرا بیازارد خدا را.وقتی آتش از در خانه خدا بالا رفت، آتش بیار معرکه ابوبکر، آن چنان به در حریم نبوت لگد زد که فریاد تو از میان در و دیوار به آسمان رفت.مادر! مرا از عاشورا مترسان. مرا به کربلا دلداری مده.عاشورا اینجاست! کربلا اینجاست!اگر کسی جرأت کرد در تب و تاب مرگ پیامبر، خانه دخترش را آتش بزند، فرزندان او جرأت می کنند، خیمه های ذراری پیغمبر را آتش بزنند.من بچه نیستم مادر!...اگر علی اینجا تنها نماند که حسین در کربلا تنها نمی ماند.حسین در کربلا می خواهد با دلیل و آیه اثبات کند که فرزند پیامبر است. پیامبری که تو در خانه او و در حریم او مورد تعدی قرار گرفتی.تعدی به حریم فرزند پیامبر سنگین تر است یا نوه پیامبر؟مادر! در کربلا هیچ زنی میان در و دیوار قرار نمی گیرد.خودت گفته ای. ما حداکثر تازیان می خوریم، اما میخ آهنین بدنهایمان را سوراخ نمی کند.مادر! وقتی تو را از پشت در بیرون کشیدند، من میخ های خونین را دیدم.نگو گریه نکن مادر! باید مرد در این مصیبت، باید هزار بار جان داد و خاکستر شد.ما سخت جانی کرده ایم که تاکنون زنده مانده ایم.نگو که روزی سخت تر از عاشورا نیست.در عاشورا کودک شش ماهه به شهادت می رسد، اما تو کودک نیامده ات- محسن ات- به شهادت رسید.من دیدم که خودت را در آغوش فضه انداختی و شنیدم که به او گفتی:- مرا بگیر فضه که محسن ام را کشتند...دختر اگر درد مادرش را نفمهد که دختر نیست.من کربلا را میان در و دیوار دیدم وقتی که ناله تو به آسمان بلند شد.بعد از این هیچ کربلایی نمی تواند مرا اینقدر بسوزاند....تو را که تا مرز شهادت سوق داند، تو را که از سر راه برداشتند، تازه به خانه ریختند.پدر که حال تو را دید، برق غیرت در چشمهای خشمناکش درخشید، خندق وار حمله کرد، عمر را بلند کرد و بر زمین کوبید، گردن و بینی اش را به خاک مالید و چون شیر غرید:- ای پسر صحاک! قسم به خدایی که محمد را به پیامبری برانگیخت، اگر مأمور به صبر و سکوت نبودم، به تو می فهماندم که هتک حرمت پیامبر یعنی چه؟و باز خندق وار از روی او بلند شد تا خشم، عنان حلمش را تصاحب نکند.اما .... اما .... تداعی اش جگرم را خاکستر می کند.به خود نیامدند و از رو نرفتند، عمر و غلامش قنفذ و ابن خزائه و دیگران، ریسمان در گردن پدر افکندند تا او را برای بیعت گرفتن به مسجد ببرند.ریسمان در گردن خورشید. طناب بر گلوی حق. مظلومیت محض.تو باز نتوانستی تاب بیاوری. خودت نمی توانستی به روی پا بایستی اما امامت را هم نمی توانستی در چنگال دشمنان تنها بگذاری.خود را با همه جرأت و نقاهت از جا کندی و به دامن علی آویختی.- من نمی گذارم علی را ببرید.نمی دانم تازیانه بود یا غلاف یا دسته شمشیر بود، چه بود؟ عمر آنقدر بر بازو و پهلوی مجروح تو زد که تو از حال رفتی و دستت رها شد.انگار نه بر بازو و پهلوی تو که بر قلب ما می زد، اما ما جز گریه چه می توانستیم بکنیم؟و پدر هم که خود در بند بود.تو از هوش رفتی و پدر را کشان کشان به مسجد بردند. در راه رو به سوی پیامبر برگرداند و گفت:یابن ام ان القوم استضعفونی و کادوا یقتلوننی.برادر این قوم بر ما مسلط شده اند و دارند مرا می کشند...عمر به پدر گفت:- علی بیعت کن.پدر گفت:- اگر نکنم چه می شود؟عمر به پدر، به برادر به وصی پیامبر، به جان پیامبر گفت:- گردنت را می زنم.پدر گردنش را برافراشت و گفت:- در این صورت بنده خدا و برادر پیامبر خدا را کشته ای.عمر گفت:- بنده خدا آری اما برادر پیامبر نه.پدر تا این حد وقاحت را تصور نمی کرد، پرسید:- یعی انکار می کنی که پیامبر بین من و خودش، صیغه برادری جاری کرد؟عمر گفت و ابوبکر هم:- انکار می کنیم. بیعت کن.پدر گفت:- بیعت نمی کنم. من در سقیفه نبودم اما استدلال شما در آنجا این بود که شما از انصار به پیامبر نزدیک تر بوده اید، پس خلاقت از آن شماست. من بر مبنای همین استدلالتان به شما می گویم که خلافت حق من است. هیچ کس به پیامبر نزدیک تر از من نبوده و نیست. اگر از خدا می ترسید، انصاف دهید.هیچ گونه حرفی برای گفتن نداشتند.اما عمر گفت:- رهایت نمی کنیم تا بیعت کنی.پدر رو به عمر کرد و گفت:- گره خلافت را برای ابوبکر محکم می کنی تا او فردا آن را برای تو باز کند. از این پستان بدوش تا سهم شیر خودت را ببری. بخدا که اگر با شما غاصبان نیرنگ باز بیعت کنم.تو وقتی به هوش آمدی از فضه پرسیدی:- علی کجاست؟فضه گفت که او را به مسجد بردند.من نمی دانم تو با کدام توان به سوی مسجد دویدی و وقتی علی را در چنگال دشمنان دیدی و شمشیر را بالای سرش فریاد کشیدی:- ای ابوبکر! اگر دست از سر پسر عمویم برنداری، سرم را برهنه می کنم، گریبان چاک می زنم و همه تان را نفرین می کنم. به خدا نه من از ناقه صالح کم ارج ترم و نه کودکانم کم قدرتر.همه وحشت کردند، ای وای که اگر تو نفرین می کردی! ای کاش تو نفرین می کردی.پدر به سلمان گفت:- برو و دختر رسول ا لله را دریاب. اگر او نفرین کند...سلمان شتابان به نزد تو آمد و عرض کرد:- ای دختر پیامبر! خشم نگیرید. نفرین نکنید. خدا پدرتان را برای رحمت مبعوث کرد...تو فریاد زدی:- علی را، خلیفه به حق پیامبر را دارند می کشند...اگرچه موقت، دست از سر علی برداشتند و رهایش کردند. و تو تا پدر را به خانه نیاوردی، نیامدی. ولی چه آمدنی. روح و جسمت غرق جراحت بود.و من نمی دانم کدام توان، تو را بر پا نگاه داشته بود.تو از علی خسته تر، علی از تو خسته تر. تو از علی مظلوم تر، علی از تو مظلوم تر.هر دو به خانه آمدید، اما چه آمدنی.تو چون کشتی شکسته، پهلو گرفتی. و پدر درست مانند چوپانی که گوسفندانش، داوطلبانه خود را به آغوش مرگ سپرده باشند، غم آلوده، حسرت زده، و در عین حال خشمگین خود را به خانه انداخت.قبول کن که غم عاشورا هرچه باشد، به این سنگینی نیست.پدر به هنگام تغسیل، روی تو را خواهد دید و بازوی تو را و پهلوی تو را.و پدر را از این پس هزار عاشوراست.* * *پوسترمداحیحاج منصور ارضی/ آتش بلند بود که این در شکسته شدصوتحاج میثم مطیعی/ نوحه عربی در رثای حضرت زهرا (س) در حضور رهبر انقلابصوتحاج محمود کریمی/ قصه، قصه ی آتیش نیست فقطصوتحاج مهدی سلحشور/ راه جبهه باز هنوز تا بگیریم حق فدکصوتحاج سید مهدی میرداماد/ یاس رخ نیلوفری، ای مادر!صوتزیارت نامه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهايَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةًوَ زَعَمْنَا أَنَّا لَكِ أَوْلِيَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِكُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوكِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِوَ أَتَى (أَتَانَا) بِهِ وَصِيُّهُ فَإِنَّا نَسْأَلُكِ إِنْ كُنَّا صَدَّقْنَاكِ إِلاَّ أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِيقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلاَيَتِكِاَلسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ نَبِيِّ اللَّهِالسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ حَبِيبِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ صَفِيِّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَمِينِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ خَلْقِ اللَّهِالسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ أَفْضَلِ أَنْبِيَاءِ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ مَلاَئِكَتِهِالسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا بِنْتَ خَيْرِ الْبَرِيَّةِ السَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا سَيِّدَةَ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَالسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا زَوْجَةَ وَلِيِّ اللَّهِ وَ خَيْرِ الْخَلْقِ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِالسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا أُمَّ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِالسَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الصِّدِّيقَةُ الشَّهِيدَةُالسَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الرَّضِيَّةُ الْمَرْضِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْفَاضِلَةُ الزَّكِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْحَوْرَاءُ الْإِنْسِيَّةُالسَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا التَّقِيَّةُ النَّقِيَّةُ السَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُحَدَّثَةُ الْعَلِيمَةُالسَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْمَغْصُوبَةُالسَّلاَمُ عَلَيْكِ أَيَّتُهَا الْمُضْطَهَدَةُ الْمَقْهُورَةُالسَّلاَمُ عَلَيْكِ يَا فَاطِمَةُ بِنْتَ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُصَلَّى اللَّهُ عَلَيْكِ وَ عَلَى رُوحِكِ وَ بَدَنِكِأَشْهَدُ أَنَّكِ مَضَيْتِ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكِ وَ أَنَّ مَنْ سَرَّكِ فَقَدْ سَرَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِوَ مَنْ جَفَاكِ فَقَدْ جَفَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِوَ مَنْ آذَاكِ فَقَدْ آذَى رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِوَ مَنْ وَصَلَكِ فَقَدْ وَصَلَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِوَ مَنْ قَطَعَكِ فَقَدْ قَطَعَ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِلِأَنَّكِ بَضْعَةٌ مِنْهُ وَ رُوحُهُ الَّذِي بَيْنَ جَنْبَيْهِ كَمَا قَالَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِأُشْهِدُ اللَّهَ وَ رُسُلَهُ وَ مَلاَئِكَتَهُ أَنِّي رَاضٍ عَمَّنْ رَضِيتِ عَنْهُ سَاخِطٌ عَلَى مَنْ سَخِطْتِ عَلَيْهِمُتَبَرِّئٌ مِمَّنْ تَبَرَّأْتِ مِنْهُ مُوَالٍ لِمَنْ وَالَيْتِ مُعَادٍ لِمَنْ عَادَيْتِمُبْغِضٌ لِمَنْ أَبْغَضْتِ مُحِبٌّ لِمَنْ أَحْبَبْتِوَ كَفَى بِاللَّهِ شَهِيداً وَ حَسِيباً وَ جَازِياً وَ مُثِيباً اى آن كه خدايى كه تو را خلق كرد پيش از خلقت بيازمود و در آن آزمايش بر هر گونه بلا و مصيبت تو را شكيبا و بردبار گردانيدو ما چنين پنداريم كه دوستان شما هستيم و مقام بزرگى شما را تصديق مىكنيم و بر هر دستور و تعليمات الهى كه پدر شما و وصيّش كه درود حق بر او و آلش باد براى ما آورد صبور و مطيع خواهيم بودپس ما درخواست می كنيم هرگاه كه مصدق و مؤمن به شما هستيم كه ما را بواسطه اين تصديق به رسول و وصيش خدا به شما ملحق فرمايد تا به ما مژده رسد كه بواسطه دوستى شما ما را از گناهان پاك سازدسلام بر تو اى دختر رسول خدا سلام بر تو اى دختر پيغمبر خداسلام بر تو اى دختر حبيب خدا سلام بر تو اى دختر دوست خاص خداسلام بر تو اى دختر بنده خالص خدا سلام بر تو اى دختر امين خدا سلام بر تو اى دختر بهترين خلق خداسلام بر تو اى دختر بهترين پيغمبران و رسولان و فرشتگان خداسلام بر تو اى دختر بهترين خلق سلام بر تو اى سيده زنان عالم از اولين و آخرينسلام بر تو اى زوجه ولى خدا (امير المؤمنين) و بهترين تمام خلق بعد از رسول خداسلام بر تو اى مادر حسن و حسين دو سيد جوانان اهل بهشتسلام بر تو اى صديقه طاهره كه به راه دين شهيد گرديدىسلام بر تو اى آنكه خدا از تو خوشنود و تو از خدا خوشنودىسلام بر تو اى صاحب فضيلتو پاكيزه صفات سلام بر تو اى انسيه حوراءسلام بر تو اى ذات متقى پاك گوهر سلام بر تو اى آنكه به الهام خدا دانا بودىسلام بر تو اى مظلوم (و داراى عصمت) كه حق تو را غصب كردندسلام بر تو اى ستم كشيده و مقهور دشمنان دينسلام بر تو اى فاطمه دختر رسول خدا و رحمت و بركات حق بر تو باددرود خدا بر تو و بر جسم و جان تو بادگواهى مىدهم كه چون تو از جهان رفتى با مقام يقين و دليل روشن از جانب پروردگار بودى و هر كه تو را مسرور و شاد ساختهرسول خدا كه درود خدا بر او و آلش باد را شاد ساختهو هر كه در حق تو جفا و ظلم كرد به رسول خدا كه درود خدا بر او و آلش باد ظلم و جفا كردهو هر كه تو را آزرده كرد رسول خدا كه درود خدا بر او و آلش باد را آزرده استو هر كه به تو پيوست به رسول خدا كه درود خدا بر او و آلش باد پيوستهو هر كه از تو بريده از رسول خدا كه درود خدا بر او و آلش باد بريده استزيرا تو پاره تن پيغمبر و روح مقدس آن بزرگوارىخدا را گواه مىگيرم و رسول او و فرشتگان را كه من از آن كس راضيم كه شما از او راضى هستيد و خشمگينم از هر كه شما از او خشمگين هستيدبيزارم از آنكه شما از او بيزاريد دوستم با آن كه شما با او دوستيد و دشمنم با هر كه شما با او دشمنيدناراضيم از هر كه شما از او ناراضى هستيد و محبوب من است هر كه محبوب شماست و بر صدق گواهى من خدا كافى استكه گواه و محاسب و جزا دهنده و ثواب بخشنده است.خدا را گواه مىگيرم و پيغمبران و فرشتگان را خدا را گواه مىگيرم و فرشتگان را كه من دوستم با دوستان شماو دشمنم با دشمنان شما و با هر كه محاربه كند با شما محاربممن اى مولاى من به مقام عصمت و عظمت تو و پدر بزرگوارت و شوهر و فرزندانت كه پيشوايان دين منند يقين دارمو به ولايت و امامت شما ايمان دارم و ملتزم اطاعت شما هستمگواهى مىدهم كه دين همان است كه آنها راست و حكم خدا همان حكم است كه آنها كنند و آنها حكم خدا را البته به خلق رسانيدندو امت را به راه خدا به طريق حكمت و برهان و پند و اندرز نيكو دعوت كردند و از ملامت لائمان نينديشيدندو درود بر تو و بر پدر بزرگوار و شوهر و ذريه و فرزندانت كه امامان پاك گوهرند اى پروردگار درود فرست بر محمد (ص) و اهل بيتشو درود فرست بر بتول طاهره و صديقه معصومه باتقواى پاكيزه روحكه از خدا راضى است و خدا از او راضى است پاك گوهر با رشد و هدايت و مظلوم و مقهور امت كه حقش را غصب و ارثش را منع كردند و استخوان پهلويش را شكستند و به شوهرش ستم نمودند و فرزندش را شهيد كردنداى خدا فاطمه دخت رسول توست و پاره تن و باطن قلب و جگر گوشه پيغمبر توستتحيت و درود از توبر او باد و او تحفه گرانبهاى توست كه خاصه به وصى رسولت اعطا فرمودى و حبيب حضرت مصطفى و قرين حضرت مرتضىو بزرگ زنان عالم و بشارت دهنده اولياء و ملازم ورع و زهدو سيب باغ فردوس و بهشت خلد تو مولدش را به شرف زنان بهشتى شرافت دادىو انوار ائمه طاهرين را از نسل پاك او مقرر داشتى و در برابرش پرده نبوت را بياويختىپروردگارا درود فرست بر او درودى كه مقامش نزد تو بيفزايد و نزد تو شرافت يابد و از مقام رضا و خشنوديت منزلت گيرد از ما تحيت و سلام به روح پاك آن بزرگوار برسانو بواسطه دوستى و محبت او ما را فضل و احسان و رحمت و مغفرت كرامت فرما كه تو اى خدا داراى مقام عفو با لطف و كرامتى |  |
↧
مادر! من کربلا را میان در و دیوار دیدم وقتی که ناله تو به آسمان بلند شد + زیارتنامه | مداحی | پوستر
↧