به گزارش جهان به نقل از ایبنا، علی آبان گفت: سعی داریم از شاعران ایرانی خارج از کشور برای شعرخوانی در جشنواره امسال دعوت کنیم. در پی رایزنیها و گفتوگوهایی که با یدالله رویایی، شاعر ایرانی ساکن پاریس از طریق کمیته بینالملل جشنواره صورت گرفته، این شاعر موافقت خودش را برای حضور و شعرخوانی اعلام کرده است.وی ادامه داد: در جلسه دیروز تقریباً همه جریانهای شعری ایران از دهه ۴۰ تا کنون مورد بررسی قرار گرفت و جریانهایی مثل موج نو، موج ناب و حجم بررسی شد تا جریانهای مؤثر شعری برای شعرخوانی از سوی چهرههای تأثیرگذار شناسایی شوند. این شاعران در روزهای شعرخوانی ابتدا به معرفی جریانهای شعری خود میپردازند و سپس شعرخوانی خواهند کرد. رویایی از افرادی است که در توهینهای مکرر به امام(ره) و رهبر انقلاب، ایشان را عامل ارتجاع و دعوتکننده به عصر جاهلیت معرفی میکند.وی در زمان شاه، مشاور دفتر فرح شد و مأمور گردید جریانات شعری را به سمت این دفتر هدایت کند. به همین منظور جایزهای هم برای بهترین کتاب شعر سال، در نظرگرفته شد که فرح پهلوی، خود در شمار داوران آن بود. رویایی پس از مدتی به سرپرستی کمیسیون شعر و ترانه رادیو و تلویزیون منصوب شد، کمیسیونی که تمام شعرها وترانه ها را برای اجرای بررسی و تصویب می کرد. به گزارش فارس، وی همچنین در تدارک و تنظیم برنامههای جشن هنر شیراز هم سهم عمده داشت و عضو کمیته برگزاری این جشن بود. در واقع بخشی از بودجه این جشن در اختیار وی بود. برای چهرهای این چنین، البته به جنبش آمدن ملت مسلمان ایران و زبانه کشیدن شعلههای انقلاب اسلامی یک فاجعه بود. بنابراین نباید تعجب کنیم وقتی می بینیم وی در مصاحبه با نشریه ضدانقلابی نیمروز چاپ لندن، به تخطئه انقلاب اسلامی و تشبیه آن به کودتای 28 مرداد 1332 می پردازد و می گوید: «در 28 مرداد سال 1332 به ما دروغ گفتند، در بهمن ماه سال 1357 به ما دروغ گفتند، در دوم خرداد سال 1377 (1376!) به ما دروغ گفتند و به قول کارو غیر از مامان همه به ما دروغ گفتند.» رؤیایی با پیروزی انقلاب اسلامی به فرانسه گریخت و به جرگه ضدانقلابیون پیوست. وی در پاریس مدرسهای به نام «بروسلت» اجاره کرد و ضمن انتشار نشریه ای به نام قلمک، مشغول تدارک سخنرانی و سمینارهای ضدانقلابی با پوشش ادبیات فارسی شد. وی از طریق این جریان ادعا می کرد انقلاب اسلامی باعث شده هویت ملی ایرانیان متزلزل شود. وی همچنین کتاب هایی تحت عناوین «لبریخته ها» (در 150 نسخه!) و «هفتاد سنگ قبر» منتشر کرد که عمدتاً عقده گشایی علیه انقلاب اسلامی ملت ایران بود. شایان ذکر است رویایی در شصت و سومین اجلاس جهانی انجمن قلم از ریاست «انجمن قلم ایران در تبعید» که خبر آن در کیهان سلطنت طلبان چاپ لندن (مورخه 1375.12.2) چاپ شده، بدلیل اعتراض به متن قطعنامه اجلاس که در آن از تعدادی روحانی نمایان ضدانقلاب به عنوان قربانیان سانسور رژیم اسلامی نامبرده شده بود، استعفا کرد. رویایی گفت ما نمی توانیم از نویسندگان و شاعران سرکوب شده حمایت کنیم و در عین حال هم از سرکوبگران! این سرکوب شده ها حمایت نماییم .» رویایی همچنین در جریان آشوبهای انتخابات سال 88 از خارج کشور از آشوبطلبان حمایت میکرد که برخی این متون به همراه فحاشی علیه رهبر کبیر انقلاب اسلامی است.