| سرویس فرهنگی جهان نیوز: "این بلایی است که جشنواره های خارجی و سلیقه هایی از آن ور آب به جان سینمای ایران انداخته اند. چیزی که نتیجه اش بحران تماشاچی در سینمای ایران است واقعیت این است که ما فیلم ها را برای مردم ایران نمی سازیم و برای آن طرف آبی ها ساختیم و باید پاسخگوی این وضعیت باشیم."این اظهارنظر هنرمندی است که سینمایش پاک و بی آلایش، پر از امید و انتقاد است. "ابراهیم حاتمی کیا" سؤال اینجاست؛ با گذشت تقریبا ۴ روز از جشنواره سی و دوم فیلم فجر چه اتفاقی افتاده است که مرد محجوب سینمای ایران لب به اعتراض به هم صنفی هایش گشوده است؟!گزارشی از ۴ روز اول جشنواره فیلم فجرآنچه در طی این ۴ روز از نمایش فیلمها در کاخ جشنواره پرده برداشته شده است نمایش فحشا، فساد، روسپیگری، سیاه نمایی، نمایش فیلم بر علیه نظام و برای تطهیر فتنه گران سال ۸۸ است. فیلمهایی که در تاریخ سینمای ایران بی سابقه است."محسن دریا لعل" درباره فیلمهای نمایش داده شده در جشنواره فجر امسال در فارس می نویسد:«هنرمند باید آیینگی بداند. یعنی توان نمایش آنچه را در جامعه به وقوع می‌پیوندد، داشته باشد. فرق است بین واقعیت جامعه و حقیقت آن. فرق است بین دیدن همه چیز با هم و دیدن بخشی از آن. و هر آنچه در قاب تصویر قرار گرفت از ماهیت خودش خارج می‌شود تبدیل می‌شود به نماد. با این مقدمه یک سوال دارم: مرد و زن این جامعه در سینما چگونه نمایش داده شده است؟ هر چه نگاه می‌کنیم مرد و زن جامعه را در سینما که نمی‌بینیم هیچ، مدام توهین‌های رنگ و وارنگ را شاهدیم که از چپ و راست نصیب مردم می کنند و کسی صدایش در نمی آید. خودتان بشمارید ببینید چند مرد در فیلمهای جشنواره امسال راه ارتزاق‌شان از چشمانشان بوده؟ و چند زن به قول فیلم «زندگی مشترک آقای محمودی و بانو» کولی (هرزه) بوده اند؟ از بیست فیلم چهار روز اول، یازده فیلم نمایش اینگونه از مرد و زن جامعه داشته است. بیش از نیمی از فیلمها. حالا چرا صدای کسی در نیامده است؟ یعنی بیش از نیمی از جامعه، یعنی از هر دو برادر یکی، از هر دو خواهر یکی، یعنی...کارگردان و نویسنده فضایی را می‌سازد که در آن زندگی می کند و برایش ملموس تر است. جامعه ای را نمایش می دهد که بیشتر در آن زندگی کرده است و حسش کرده است. اتفاقات اطرافش را نگاه می کند و برای آن داستان می نویسد و فیلمش را می سازد. کارگردان ها و نویسنده های ما در کدام جامعه زندگی می کنند که این همه مردان چشم چران و زنان کولی‌اش زیاد است؟ آنقدر زیاد که در بیش از نیمی از آثارشان آن ها را نشان می دهند؟ واقعاً جامعه ما اینگونه است؟ چرا هر وقت دوربین شان را به پایین شهر می برند زنانی را می بینیم که از روی نداری و فقر تنها سرمایه شان بدنشان است که به تجارت گذاشته اند؟ چرا هر مرد پول دار و حاجی بازاری که نشان داده می شود، شلوارش شل است و شهوتی سیر نشدنی دارد؟ چرا جوان جامعه مدام دنبال مخ زدن است. فرقی ندارد دختر یا پسر. هر دو یک جورند. هر دو دنبال دیگری. امسال که فاجعه بیش تر شده است. پسران از سن بلوغ وارد این بازی شده اند. پسر بچه های ۱۳ ساله که رابطه بین نسلی دارند. با زن همسایه دل و قلوه رد و بدل می کنند و مدام کارشان دید زدن آن ها است و همچنین دختر بچه هایی که با عشوه صحبت می کنند و دل ربایی می کنند.»نمایش ۶ فیلم با موضوع مستقیم روسپیگیریدر میان موضوعاتی که فیلمهای این دوره از جشنواره فجر به آن پرداخته اند و محور داستانهای فیلمشان شده است رویکردهای فرعی‌تر دیگری را نیز می‌توان رصد کرد که در سینمای ایران اتفاقات تازه‌ای محسوب می‌شود. از آن جمله نمایش روسپیگری و فاحشگی در آثار به نمایش درآمده در جشنواره سی و دوم است. نمایش بیش از شش فیلم با موضوع روسپیگری، ضمن آنکه می‌تواند نمایانگر دغدغه‌های اجتماعی فیلمسازان و تلاش آنها برای بیان معضلات اجتماعی باشد، از سوی دیگر و به ویژه با توجه به نحوه پرداختن به این موضوع، خود می‌تواند به قبح‌زدایی و عادی‌سازی معاصی بزرگی از این دست منجر گردد.فرهنگ نیوز در این زمینه می نویسد:«از جمله فیلمهایی که در این جشنواره به موضوع روسپیگری پرداخته است، فیلم «بیگانه» ساختۀ بهرام توکلی است. در این فیلم پانته‌آ بهرام در نقش زنی ظاهر می‌شود که ضمن مشکلات اخلاقی و روسپیگری، گرفتار مسائل اقتصادی نیز هست و برای فرار از مشکلات خود به خانه خواهر کوچک‌تر خویش پناه آورده است و به رغم نارضایتی خواهر و شوهرخواهرش از این حضور، تصمیم به ازدواج با دوست شوهرخواهر خود می‌گیرد. در این فیلم به صراحت از حال و روز نامناسب زن روسپی سخن گفته می‌شود و در اثنای آشنایی او با دوست شوهرخواهر، قرارهای شبانه او برای اشتغال به این کار نیز نمایش داده می‌شود.فیلم دیگری که تا این روز در این موضوع به نمایش درآمده است، فیلم «قصه‌ها» ساختۀ رخشان بنی‌اعتماد است. در آغاز این فیلم نیز شاهد حضور یکی از شخصیت‌های نوجوان آثار پیشین بنی‌اعتماد با بازی خانم مهراوه شریفی‌نیا در نقش یک روسپی خیابانی هستیم که با کودک خردسال خود، در شب‌های تهران به کسب و کار مشغول است. به عنوان فیلم بعدی باید از «فصل فراموشی فریبا» ساختۀ عباس رافعی یاد کنیم. در این فیلم ساره بیات در نقش یک روسپی توبه‌کرده ظاهر می‌شود که با پشت سر گذاشتن فصلی سیاه در زندگی خود و قطع ارتباط با همۀ گذشته‌اش، اکنون تلاش دارد با شوهرش زندگی سالمی را آغاز کند. اما پس از مدتی با مشکلاتی که برایش ایجاد می‌شود، ناگزیر می‌گردد به سراغ تنی چند از همکاران سابقش برود. در ادامه با مشکلات اقتصادی پیش رو و بی‌اعتمادی‌ها و شک‌های پی در پی شوهرش، مجبور به ترک زندگی خود و رفتن به سوی سرنوشتی نامعلوم می‌شود. از جمله نکات قابل توجه این فیلم نمایش همکاران سابق زن و نحوۀ فعالیت آنهاست که بین رتق و فتق امور منزل و فرزندانشان و شب‌کاری در خانه‌های بالاشهر در رفت و آمد است و تصویری مسئولیت‌پذیر از این افراد را ارائه می‌کند.فیلم دیگر «متروپل» مسعود کیمیایی است. در این فیلم مهناز افشار بازیگر نقش زنی روسپی است که اکنون درگیر اختلافاتی با یک گروه خلافکار شده است و به ناچار به یک باشگاه بیلیارد پناه آورده است. پنجمین فیلمی که در این چهار روز به موضوع روسپیگری می‌پردازد «سیزده» اثر هومن سیدی است. در فیلم سیزده در همسایگی یک نوجوان در شهرک اکباتان، زنی روسپی زندگی می‌کند که بدون هیچ مشکلی مشتریان خود را حتی به هنگام مراجعه به درب منزل نیز پاسخگوست. مسئلۀ جالب این فیلم دیالوگ زن روسپی با پدر نوجوان است که در پاسخ به اعتراض پدر به خاطر نپوشاندن خانۀ خود می‌گوید شما باید حواستان به پسرتان باشد که الان شش ماه است مرا از پشت شیشه تماشا می‌کند.فیلم «خط ویژه» پازل دیگری از این ماجرای هول‌انگیز در جشنوارۀ سی و دوم است. در این فیلم هم پس از مراجعۀ یک برادر به منزل خواهرش، شاهد مشکلات خواهر با بازی میترا حجار در راه‌اندازی مشتریان خود هستیم. به نحوی که خواهر به ناچار مجبور به مراجعه به جلوی در منزل و چانه‌زنی با مدیر آژانس مربوطه می‌شود. نکتۀ جالب در این فیلم قیمت‌هایی است که برای این کار تعیین می‌شود و از آن جالب‌تر برخورد عجیب برادر غیور با ماجراست که پس از عصبانیتی شدید، به راحتی با موضوع کنار می‌آید. در ادامه نیز زن تلاش می‌کند با سرقتی که برادرش انجام داده است، همکاران دیگر خود را که در این شغل مشغول به کار هستند، اندکی کمک مالی کند. در اینجا باید یادآور شد که کسی منکر مشکلات و معضلات اجتماعی نیست و اهالی هنر و فرهنگ نیز برای طرح این مشکلات و اصلاح جامعه، نه تنها محق بلکه مکلف هستند. اما مسئله نسبت حقیقی تصویر ارائه‌شده با واقعیات اجتماع و البته نحوۀ ورود به چنین موضوعاتی است.»به گزارش جهان، این وجه غالب فیلمهایی بود که در ۴ روز اول جشنواره به نمایش درآمده است و بسیاری معتقدند این وجه در روزهای پایانی منتهی به مراسم اختتامیه پر رنگ تر هم خواهد شد. البته در این بین فیلمهایی مانند "چ" حاتمی کیا و فیلم تحسین شده "شیار ۱۴۳" هم به نمایش درآمد که شاید بتواند اندکی هویت از دست رفته سینمای ایران را برگرداند.نظر وزیر ارشاد درباره فیلمهای جشنواره فجرعلی جنتی در جمع خبرنگاران درباره جشنواره فیلم فجر گفته است: جشنواره فیلم فجر امسال از نظر تعداد فیلم ها و از نظر کیفی تا اندازه ای استثنایی است.هر چند وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی در واکنش به انتقادات نسبت به فیلمهای جشنواره در جمع خبرنگاران و در زمانی دیگر گفته بود: "این فیلمها ماحصل دولت قبل است" اما یک سئوال باقی می ماند و آن این است که تولید غالب فیلمها برای هر دوره از جشنواره از نیمه دوم سال یعنی مهرماه کلید می خورد و شاید بخشی هم از ابتدای تابستان هر سال که با احتساب پیروزی دکتر روحانی در انتخابات ۲۴ خرداد، به نظر نمی رسد این آثار خیلی هم ارتباطی به دولت قبل داشته باشد. خصوصا اینکه همه فیلمها برای ورود به جشنواره از مسئولین سینمایی دولت یازدهم مجوز ورود گرفته اند!آیا مسئولین سینمایی دولت یازدهم درباره ورود فیلمها به جشنواره فجر نقش داشته اند؟!در حالی که غالب فیلمهای سیاه و مبتذل در راحت ترین حالت ممکن به این جشنواره راه پیدا کرده اند و فیلمهایی در سمت و سوی تطهیر فتنه گران با وجود تذکرات مجلس در سهل الوصول ترین روش به این جشنواره راه پیدا کردند. برخی فیلمها مانند "شیار ۱۴۳" که فیلمی سراسر "امید و ایثاگری" است و با تحسین همه اهالی رسانه و هنرمندان و کارشناسان ارشد سینمای کشور مواجه شده است، در اقدامی غیر قابل قبول از سوی مسئولان سینمایی به سختی مجوز ورود به جشنواره فیلم فجر را گرفته است!ابراهیم حاتمی کیا در دفاع از این فیلم و در انتقاد بر این کج سلیقگی گفته است:" این برای من مساله است. چه خوابی برای این دوستان رخ داده که نتوانستند این فیلم را در جشنواره تحمل کنند و عوامل آن مجبور به لابی برای حضور در جشنواره شوند. این بچه ها تازه وارد سینما شده اند، پشتوانه بزرگی ندارند، وزیر وقت با آنها عکس یادگاری می گیرد اما بودجه ای به آنها نمی دهد. این بچه ها باید حمایت شوند. این فیلم دیگر باید چگونه می بود که مورد حمایت واقع می شد؟حاتمی کیا افزود: این دوستان هئیت انتخاب یا خواب بوده اند که این فیلم را ندیده اند و یا در احوالات دیگری بوده اند، اما اگر معتقد شویم که حق آنهاست که انتخاب کنند و این فیلم را به جشنواره نفرستند باید بگوییم که وای بر این سینما. من قصد اهانت به دوستان هئیت انتخاب ندارم اما حق دارم که از این فیلمی که از جریان بچه های جنگ و مادران شهدا می گوید در دفاع از آنها بگویم که دوستان همکار برای شما متاسفم."نظر مجلس درباره جشنواره فیلم فجراما در کنار این بداخلاقی ها برای عدم انتخاب فیلم شریفی چون "شیار ۱۴۳" فیلم حامی فتنه به راحتی وارد جشنواره فجر می شود. نصرالله پژمانفر عضو کمیسیون فرهنگی درباره نمایش فیلمهای حامی فتنه می گوید:«ما قبلا هم به دوستان درباره فیلم های حامی فتنه در جشنواره تذکر داده بودیم و حتی رییس محترم کمیسیون نیز در نامه به آقای ایوبی این مورد را متذکر شده بودند.وی افزود: رییس سازمان سینمایی و مسئولان ارشاد هم قول داده بودند که در این مورد درست عمل کنند چراکه فتنه خط قرمز است و این مساله باید مورد توجه همه باشد.پژمانفر ادامه داد: برای من خیلی جالب است که به دروغ می آیند و نظام را متهم می کنند و آن وقت آقایان در جشنواره ای که به نام انقلاب است از آن پذیرایی می کنند.عضو کمیسیون فرهنگی گفت: من نمی‌دانم خط قرمز این آقایان چیست و یک فیلم باید چه باشد تا مقابلش بیاستند اما گویی منافع همه مردم باید صرف منافع یک عده خاص در سینما باشد و این قابل تحمل نیست.رییس کارگروه هنر و رسانه کمیسیون فرهنگی گفت: خطاب ما به شخص وزیر است. آقای جنتی باید در این مورد پاسخگو باشد و حتما ما در مجلس با وزیر صحبت خواهیم کرد.پژمانفر گفت: ویرانه نشان دادن کشور و شعار سیاسی دروغ دادن پس از آنکه امروز دیگر برای همه مسجل شده که جنجال تقلب یک فریبی بیش نبوده واقعا جای تاسف دارد.تداوم روند اضمحلال سینمای اخلاقی ایرانبا ارزیابی چند روز گذشته و وقایع رخ داده در جشنواره سی و دوم، به نظر می رسد در دوره مدیریت جدید سینمایی نیز نه تنها نمی توان به بهبود وضعیت سینمایی ایران و امیدبخشی آن ـ که خواست رئیس جمهور در پیام به سینماگران بود ـ داشت بلکه باید شاهد تسریع در روند اضمحلال سینمای اخلاقی ایران بود.همین که داوران منصف سینمایی! تحمل یک فیلم با مفاهیم بلند اخلاقی را نمی کنند و مدیران سینمایی با صدور مجوز، پرده سینماهای جمهوری اسلامی را به بهانه واهی آسیب شناسی اجتماعی، آلوده به روایت های تصویری مستهجن می نمایند، شاهدی بر این مدعا نیست؟ |  |
↧
تدبیر سینمایی، ترویج گسترده روسپیگری!/ راه سخت ورود فیلمی با موضوع امید و ایثارگری به جشنواره
↧